ฺBiuTempo

As we go on, we remember all the times we had together
And as our lives change come whatever, we will still be friends forever....

วันพฤหัสบดีที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2553

จบยังไง???

ขอเพียงแค่ได้พูดต่อว่ากุสินะ ขอเพียงแค่พูดจาถากถางใส่กุสินะ กุทำอะไรผิดนักหนาวะ ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่กุทำมึงๆไม่เคยเข้าใจกันซักอย่างสินะ พอกัยทีนะ เพื่อนเลวๆเมื่อไรจะไปจากกุซักทีล่ะ เพื่อนดีๆกุตายหมดแล้วใช่ไหม??? คิดหรอว่ากุไม่เาียใจอ่ะ น้ำตามันไหลจนไม่มีที่จะไหลอีกต่อไปแล้ว แล้วพุ่งนี้กุจะเดินทางไหนล่ะ???

วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

อีกครั้ง....และอีกครั้ง!!!!!

ความสัมพันธ์ที่ดีๆระหว่างกุแระคนอื่นๆ มันมักเริ่มด้วยดีเสมอทุกครั้งไป จิงๆนะ แล้วนานวันเข้าทำไมกุรุ้สึกว่ากุคอยจะทำลายมันด้วยตัวกุเองวะ กุไม่เข้าใจอ่ะ กุพูดได้เต็มปากเลยว่าในบางเวลากุก้องี่เง่าแต่มันนานๆทีนะ กับเพื่อนๆอ่ะกุพยายามที่จะโตกว่าเสมอ ไม่อยากวุ่นวายกับคนอื่นมากนัก แต่พอกุเริ่มไว้ใจ และให้ใจมึงไป ทำไมนานวันเข้ากุรุ้สึกเหมือนกุจะโดนคำพูดของมึงทิ่มแทงกุเสมอ อันนี้ที่กุไม่เข้าใจ ใช่กุอาจจะเแป็นคนที่โวยวาย เสียงดัง แต่นิสัยจริงๆของกุมึงๆไม่รุกันเรยหรอว่ากุเป็นยังไง หรือตลอดเวลาที่กุให้ใจพวกมึงๆมองมันเป็นแค่สิ่งไร้ค่าหรอ?? ไม่ว่ามึงจะทำอะไรผิดกี่ครั้งกุพยายามให้อภัยเสมอ กุพูดกับตัวเองว่า นี่คือเพื่อนกุนะ กุรักมัน ให้อภัยมันเถอะ สุดท้ายโอเคมันผ่านไป แต่มันมักมาเรื่อยๆ กุยอมรับในความเป็นมึงได้ บางครั้งมันก็เหลือทน แต่กุก้อรับได้ แต่ความเป็นกุมึงๆไม่เคยใส่ใจกันเลยสิ ฮึ กุมันแย่เสมอสินะ ถึงกุจะจู้จี้ แต่สุดท้ายกุเคยว่าอะไรพวกมึงๆไม๊ ถามหน่อย เวลาที่กุมองหน้ามึงแล้งทำไมรุสึกแปลกหน้าขึ้นมาหล่ะ มึงดีอยู่คนเดียวสินะ
กุทำลายมันตลอดเลยหรอ กุแย่ขนาดนั้นเรยหรอ กุไม่เคยเห็นแก่ตัวกับมึงๆเลยนะ เข้าใจกุบ้างดิ