จบยังไง???

ขอเพียงแค่ได้พูดต่อว่ากุสินะ ขอเพียงแค่พูดจาถากถางใส่กุสินะ กุทำอะไรผิดนักหนาวะ ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่กุทำมึงๆไม่เคยเข้าใจกันซักอย่างสินะ พอกัยทีนะ เพื่อนเลวๆเมื่อไรจะไปจากกุซักทีล่ะ เพื่อนดีๆกุตายหมดแล้วใช่ไหม??? คิดหรอว่ากุไม่เาียใจอ่ะ น้ำตามันไหลจนไม่มีที่จะไหลอีกต่อไปแล้ว แล้วพุ่งนี้กุจะเดินทางไหนล่ะ???

อีกครั้ง....และอีกครั้ง!!!!!

ความสัมพันธ์ที่ดีๆระหว่างกุแระคนอื่นๆ มันมักเริ่มด้วยดีเสมอทุกครั้งไป จิงๆนะ แล้วนานวันเข้าทำไมกุรุ้สึกว่ากุคอยจะทำลายมันด้วยตัวกุเองวะ กุไม่เข้าใจอ่ะ กุพูดได้เต็มปากเลยว่าในบางเวลากุก้องี่เง่าแต่มันนานๆทีนะ กับเพื่อนๆอ่ะกุพยายามที่จะโตกว่าเสมอ ไม่อยากวุ่นวายกับคนอื่นมากนัก แต่พอกุเริ่มไว้ใจ และให้ใจมึงไป ทำไมนานวันเข้ากุรุ้สึกเหมือนกุจะโดนคำพูดของมึงทิ่มแทงกุเสมอ อันนี้ที่กุไม่เข้าใจ ใช่กุอาจจะเแป็นคนที่โวยวาย เสียงดัง แต่นิสัยจริงๆของกุมึงๆไม่รุกันเรยหรอว่ากุเป็นยังไง หรือตลอดเวลาที่กุให้ใจพวกมึงๆมองมันเป็นแค่สิ่งไร้ค่าหรอ?? ไม่ว่ามึงจะทำอะไรผิดกี่ครั้งกุพยายามให้อภัยเสมอ กุพูดกับตัวเองว่า นี่คือเพื่อนกุนะ กุรักมัน ให้อภัยมันเถอะ สุดท้ายโอเคมันผ่านไป แต่มันมักมาเรื่อยๆ กุยอมรับในความเป็นมึงได้ บางครั้งมันก็เหลือทน แต่กุก้อรับได้ แต่ความเป็นกุมึงๆไม่เคยใส่ใจกันเลยสิ ฮึ กุมันแย่เสมอสินะ ถึงกุจะจู้จี้ แต่สุดท้ายกุเคยว่าอะไรพวกมึงๆไม๊ ถามหน่อย เวลาที่กุมองหน้ามึงแล้งทำไมรุสึกแปลกหน้าขึ้นมาหล่ะ มึงดีอยู่คนเดียวสินะ
กุทำลายมันตลอดเลยหรอ กุแย่ขนาดนั้นเรยหรอ กุไม่เคยเห็นแก่ตัวกับมึงๆเลยนะ เข้าใจกุบ้างดิ

วันที่กุรุ้สึกแย่ มันเป็นแค่วันๆหนึ่งใช่ไหม โปรดบอกกุสิว่า เดี๋ยวมันก้อผ่านไป มันต้องดีขึ้นแน่นอน กุเชื่ออย่างนั้น มันเพียงแค่คนๆเดียวทันถึงทำให้กุรุ้สึกแย่ถึงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย??? อยากร้องไห้จังเลย มันจะผ่านไปใช่ไหม เราต้องกลับมาเหมือนเดิมใช่ไหม

I can't do it again,, I try, I'm bored ,i will die....!!!~~

บนทางเดินนี้อ่ะมันลำบากนะ เดินไปลำพัง เดียวดาย เหนื่อยเนาะ คนที่เราไว้ใจ คนๆที่เราจะฝากทุกๆอย่างไว้ที่เค้าได้อ่ะมันยังไม่เจอเลย หรือว่ายังไม่เกิด มันเบื่อ มันเหนื่อย มันเซ็ง บางครั้งคนเรามันก้อไม่สามารถทำตามใจเราได้เสมอไปหรอก มันต้องฝืนใจเสมอ แต่อยู่ที่ว่าเราจะฝืนใจตัวเองได้มากแค่ใหนกันเอง หรือไม่ก้อต้องทนกับสิ่งๆนั้นให้นานที่สุด มันเจ็บไหม?? ก้อไม่เท่าไรหรอก แต่ความทรมานมันมาเสมอเลย บางครั้งก้ออยากร้องไห้ อยากตะโกนดังๆเลย อึดอัดว่ะ ต้องทนอีกนานแค่ไหนวะ!!! I can't go,,I can't love,,I can't sleep,,I can't.........

ลมมันไม่พัดย้อนกลับหรอก!!

ลมมันก้อเหมือนความรู้สึกอ่ะแหล่ะ มันมักจะเกิดขึ้นเสมอๆเลย ความรู้สึกรักมันก้อเหมือนลมที่มีความอบอุ่นในตัวของมันเอง มันจะพัดมาแบบเบาๆ แต่เราจะรู้สึกได้อย่างมากมายเลยทีเดียว ความรู้สึกโกรธก้อเช่นกัน แต่มันอาจต่างกันที่ตรงความรุนแรงแค่นี้เอง ลมพัดมามันก้อเหมือนกับว่ารักมันเข้ามาหาเรา แต่มันก้อต้องพัดไปอยู่ดีอ่ะนะ ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นแล้ว มันพัดไปง่ายๆเหมือนลมก้อดีอ่ะสิ เปลี่ยนง่ายดีจัง ยิ่งนานวันเท่าไร ความรู้สึกมันก้อยิ่งชัดเจน แต่กว่าจะรู้ตัวอ่ะ ลมมันก้อไม่วนกลับมาที่เราแล้วหล่ะ... เดินจากไป ทิ้งความทรงจำไว้มามายเลยนะ...กลับมาดิ

วันแรกของเรา

วันแรกของเรา...ณ ที่แห่งนี้ มันก้อคือบ้าน เป็นที่ระบาย เป็นเพื่อนได้เสมอ และเป็นที่รวมตัวของเพื่อนๆทุกคน หากวันหนึ่งเราไม่มีกันแล้ว เราก้อจะกลับมาที่บ้านหลังนี้ได้เสมอเลย...